Gleboznawcza klasyfikacja gruntów jest podstawowym źródłem danych o glebach w Polsce. Za klasyfikację gruntów odpowiedzialni są starostowie, którzy dane te gromadzą, tworząc ewidencję gruntów i budynków.
Na ich podstawie odbywają się prace związane między innymi z planowaniem przestrzennym, oznaczeniem nieruchomości w księgach wieczystych, wymiarem podatków, gospodarką nieruchomościami czy ewidencją gospodarstw rolnych.
Od rzetelności danych ewidencyjnych zależą stawki podatku rolnego, należności i opłaty roczne z tytułu wyłączenia gruntu z produkcji rolnej czy leśnej.
Przez gleboznawczą klasyfikację gruntów rozumie się podział gleb na klasy bonitacyjne ze względu na ich jakość produkcyjną ustaloną na podstawie cech genetycznych gleb.
Gleboznawczą klasyfikacją gruntów w Polsce objęte są grunty rolne, w tym grunty orne, a także leśne.
Klasyfikacja gleb pod gruntami ornymi w Polsce:
– Gleby klasy 1-3 są to gleby najbardziej zasobne w składniki pokarmowe, łatwe do uprawy, urodzajne.
– Gleby klasy 4-6 to gleby orne słabe, próba uprawy roślin na tych glebach jest zdecydowanie niższa niż na glebach wyższych klas, co daje w przyszłości możliwość przekształcenia.